یسری ، دختر خوش قدم

  یکم ذیقعده یکهزار و چهارصد و سی و سه ؛ میلاد کریمه آل محمد (ص) ، حضرت فاطمه معصومه (س) و نامگذاریش بنام « روز دختر » سالهای زیادی از عمرم سپری شد و این روز برای من فقط در حد یک عید بود و روز دختر برایم هیچ چیز را تداعی نمی کرد . اما امسال این روز خجسته برای من معنا شد « روز دختر» و شاید بهتر بود بگوییم روز « تکریم دختر » . مگر می شود این دردانه را داشت و او را تکریم نکرد و مگر می شود از بودن و زیستن با او خشنود بود او را گرامی نداشت و مگر می شود از کنار او ساده عبور کرد و بی توجه بود ؟! و مسلما نمی توان فراموش کرد ، لحظه هايی را که در زندگی...

             سلام یسری عزیزم ؛ این چند صباحی را که درسفر با تو بودم و کمتر دلنوشته ای برایت به یادگار گذاشتم ، فرصت مغتنمی بود تا فکر کنم در مورد هر آنچه در طول این سفر دیدی و دیدم ، شنیدی و شنیدم و تحمل کردی و تامل کردم . اصلا ذات سفر اینست تا ببینی نادیده ها را و نگذاری ذهنت خسته شود و خاک بخورد . هرچند گاهی آرزو می کنی ای کاش بر نادیده ها چشم می پوشیدی و می گذاشتی خیالت تلنبار شود از گمگشته هایی که خیلی ها دیدند و گذشتند . اما این حق توست تا بدانی در کجا ایستاده ای و چشمانت را لبریز کنی از هر آنچه در تصوراتت ، خرامان خرامان جولان می دهند و شاید نی...

  سلام خانوم کوچولوی من ؛ خوشحالم که گاه و بی گاه لب پنجره ی خاطره ام می آیی ، دیدنت آب بر دل آتشینم می پاشد .  وقتی با تو هستم اشک را فراموش می کنم و عقده های کهنه ام التیام می یابد . واین چند روزی که مهمان تو هستم ، حتی پلکهایم نمی توانند مزدور شب شوند و بخوابند . منظورم از این چند روز ، اوقاتی است که در یک سفر با تو خواهم داشت . سفری در کمرکش شهریور هزار و سیصد و نود و یک . با رنگ و بویی متفاوت . دختر زیبای بابا ؛ حالا که در آستانه دومین سفر عمر نازنیت قرار گرفته ای از تو می خواهم با من به سفر بیایی ،  ت ا در حسرت راههای نرفته...

   یسری عزیزم ؛ دیر زمانی نیست برایت می نویسم ، شاید به تعداد روزهایی که در کنارم بودی و هر لحظه تصورت کرده ام . با تو بودن با من عجین شده است و گویی فکر و ذهن مرا در غل و زنجیر کرده ای که جایی نرود و فقط در خیال تو پرواز کند . اما دخترم ؛ خیالت جمع آنقدر دنیا کوچک است که هیچگاه نمی توان پرواز کرد و از آن کوچکتر بعضی آدمها هستند که نه تنها نمی خواهند به اوج برسند بلکه زندانی ساخته اند و دیوارهای آن را رنگ اسمان پاشیده اند تا بگویند آسمان هم در تسخیر ماست . نفس بابا ؛ نمی خواهم فکرت را مشوش کنم ، اما باید بدانی در اطرافت چه می گذرد و بدانی که گاهی نمی شود غم را در صندوقچه ای گذاشت تا هیچ کس متوجه صدا...

سلام دختر قشنگ بابا: خوشحالم امسال با حضورتو ماه رمضان برای ما رنگ و بوی دیگری گرفته بود ، هرچند که بعضا با گریه هایت نمی گذاشتی افطاریها به کاممان شود . در عوض وقتی که سحری می خوردی و اشتهای تو را برای خوردن می دیدم ، اشتیاقم برای بزرگ تر شدنت بیشتر و بیشتر می شد . اما هر چه بود گذشت ، همه آن شبها و روزهای دوست داشتنی تمام شد . ماه پر خیر و برکت رمضان به پایان رسید . از امشب کمتر کسی با ناله گرسنگان هم نوایی می کند و کمتر کسی بیاد می آورد روزه هایی را که در روزهای داغ مردادماه گرفته و برای همدردی با فقیران از خوردن و آشامیدن امساک کرده است . از امشب سیاهی ...

    سلام دختر قشنگم ؛ این روزهایی که بی هوا دلم بهانه تو را می گیرد و از روی دیوار کوتاه دلتنگی ، به خاطرتو ، در این دنیا سرکی می کشم ، چیزهای جالبی می بینم و می شنوم ، که نمی دانم برایت جذاب است یا نه ، همین بس که همه اینها دغدغه ای من هستند با طعم گس دلواپسی .   برایم جالب است که نوزادان را " هدیه خداوند " می خوانند ، در حالیکه از فلسفه هدیه بی خبرند . برایم جالب است که صاحبان ماشین های پرزرق و برق ، کودکی که دستمال به دست پشت چراغ قرمز با اصرار شیشه ی ماشینها را پاک می کند و در دل دعا می کند که ای کاش هیچ وقت چراغ سبز نشود را می بینند و هنوز بچه ها را&n...

ثلثی از ماه مرداد مانده است ، شاید کمی زود باشد ، اما دیرم می شود و می شمارم ثانیه ها را برای تکرار این لحظات . چیزی در دلم تکان می خورد ، پلکهایم را که می بندم ، از چشمانم اشک می غلطد ، دستانم خیس می شود ، نمی توانم فراموش کنم زمانی را که بی غلط واژه " بابا " را برایم هجی کردی.  نگاهت را از من دریغ نکن ، بازهم " بابا " صدایم کن ، صدای تو خوب است ، آرامم می کند . از این به بعد نمی توانم ملتمسانه چشم به لبهایت بدوزم و آواهای مبهم را گدایی کنم ، می خواهم واژه های تازه تر برایم بگویی ، نمی دانم برای گفتن کدامین کلمه وسوسه ات کنم ، اما بی شک خیلی دلم می خواهد مامان را خوشحال کنی و خودت دیدی که ...

یسری جان؛ اینها را در شبی برایت می نویسم که زمین محل رفت و آمد ملائک است تا که تبریک بگویند نوزاد تازه متولد شده را ، و هلهله کنند تولد کودکی را که به درستی نام نیکویش را حسن (ع) گذاشته اند . گفتن این مطالب در این شب می تواند بهانه ای مغتنم باشد تا « دلم را دیگر پس ندهند » . بشنو ای عزیز تر از جانم که من نیز خرسندم از داشتن تو . دختر بابا؛ دنیا دیوارهای بلند دارد و درهای بسته که دور تا دور زندگی را گرفته اند . نمی شود از دیوارهای دنیا بالا رفت ، نمی شود سرک کشید و آن طرفش را دید ، اما همیشه نسیمی از آن طرف دیوار کنجکاوی آدم را قلقلک می دهد. کاش...

  سلام بهونه قشنگ بابا؛ می دانم سن و ماهت کوچک است ، اما چه می شود کرد که در پس تمام اتفاق هایی که نیفتاده اند میشکنم و نگران می شوم و باید گفت حق تو را ، حقوقت را ، مسئولیتت را و راز آفریده شدنت را ، که هر کدام دنیایی حرف با خود به همراه دارد ، پس از تو می خواهم چشم هایت را ببندی و گوش کنی . دخترم ؛ از همان وقت که متولد شدی و درِ گوشت آرام ، اذان و اقامه زمزمه کردند ، برایت شرح دادند ، چگونه دلتنگ خدا شوی و در زمان غم و اندوه پرتو نگاهت را به جاده لطف و احسان او بدوزی . واز همان وقت آموخته ای که ، وقتی خسته شدی ، بنشینی روبروی خدایی که همه جا هست و سفره ی دلت را پهن کنی و به او بگویی ، گله ی این خستگی...